March 29 2024
Petani yang berusia hampir 70, Teo Cheng Swee, tanpa rasa takut menghadapi risiko, dengan penuh keberanian memanjat pokok untuk memetik buah manggis. Bahkan, beliau tidak berundur walaupun pokok manggis yang tingginya mencapai 20 kaki.
Selain daripada keinginan untuk meneruskan warisan keluarganya selama lebih dari 60 tahun, tindakan ini juga dilakukan untuk mengelakkan buah manggis jatuh ke tanah dan merosakkan isi buahnya, yang boleh menyebabkan rasa kurang sedap ketika dimakan.
Pada era pertanian yang menekankan teknologi tinggi, Teo Cheng Swee, 68 tahun, seorang pekebun dari Kampung Gelang Cincin, Segamat, Johor, masih tetap mempertahankan cara manual untuk memanjat dan memetik manggis di kebunnya. Walaupun sepuluh tahun yang lalu beliau jatuh dari ketinggian pokok manggis dan mengalami kecederaan pada bahagian belakangnya, namun itu tidak menghalangnya untuk terus meneruskan cara pertanian yang diwarisi itu selepas sembuh sepenuhnya.
Pemetikan Manual Pastikan Keenakan Isi Buah
Teo Cheng Swee, yang tinggal di Buloh Kasap, ketika diwawancara mengatakan bahawa petani buah biasanya memanjat pokok manggis dengan membawa bakul bambu. Namun, beliau berpendapat bahawa bakul bambu itu menyukarkan pergerakan dan membuatkan tubuhnya kurang selesa, oleh itu, beliau tetap menggunakan satu batang buluh panjang, tangga, dan satu beg plastik untuk memetik manggis.
"Pemetikan manual manggis dapat mengelakkan manggis jatuh ke tanah, merosakkan isi buah dan menjadikan rasa buah tersebut kurang sedap."
Tanpa menggaji pekerja, setiap pagi pada pukul 6, Teo Cheng Swee menunggang motosikalnya untuk pergi ke kampung yang terletak 8 kilometer dari rumahnya. Kemudian, beliau memasuki kebun tersembunyi untuk bekerja.
"Pada musim manggis, setiap hari saya memanjat pokok buah untuk memetik manggis, dan selepas itu saya terus meneruskan aktiviti menoreh getah, kerana dalam kebun seluas 4.5 ekar ini, selain daripada manggis, juga ditanam dengan pokok getah dan durian."
Anak-anak TIdak Minat Warisan Keluarga
Wartawan yang mewawancara Teo Cheng Swee ketika beliau memetik manggis dari pokok boleh diibaratkan sebagai "berani dan takut". Melihat petani tua itu meletakkan sebuah tangga di pokok manggis asli yang tinggi lebih dari 20 kaki, kemudian melepaskan kasutnya dan berjalan tanpa kasut, dengan dua tangan memegang sebatang buluh panjang dan sebuah beg plastik, dia dengan cepat memanjat pokok tersebut seolah-olah kilat tanpa diduga, tetapi adegan tersebut membuat jantung wartawan berdebar kencang!
Pekebun ini dengan lancar bergerak di antara pokok buah yang tinggi dan padat, menggunakan sebatang buluh untuk memetik manggis yang sudah masak dan meletakkannya dalam beg plastik. Keseluruhan proses pemetikan mengambil masa kira-kira 15 minit.
Teo Cheng Swee menyatakan bahawa beliau terbiasa dengan cara ini untuk memetik manggis. Walaupun sepuluh tahun yang lalu beliau jatuh dari pokok yang tinggi lebih dari 20 kaki, namun ketika jatuh, beliau terhalang oleh ranting dan cabang pokok, yang mencegahnya daripada jatuh terus ke tanah. Walau bagaimanapun, beliau masih mengalami kecederaan pada bahagian belakang badan. Selepas kejadian tersebut, beliau sendiri menunggang motosikal untuk pergi ke klinik mencari rawatan.
"Disebabkan operasi yang mempunyai risiko tinggi, anak-anak saya tidak mahu mewarisi perniagaan penanaman manggis ini. Tetapi saya masih enggan untuk menyerah dan meninggalkan warisan ini. Saya akan terus menjaga dan memelihara warisan ini selagi hayat dikandung badan."
Pokok-pokok Berusia 60 Masih Berhasil
Teo Cheng Swee berkata bahawa datuknya pada tahun 1920-an semasa zaman pemerintahan Jepun, membeli tanah di kampung melayu yang berkaitan, oleh itu rumah datuknya dibina di dalam kawasan kebun tersebut. Manakala bapanya mula menanam manggis dan durian pada tahun 1960-an.
"Sehingga tahun 1993, saya meninggalkan pekerjaan saya di Singapura untuk kembali ke Segamat mewarisi perniagaan ayah saya dan menguruskan 40 pokok manggis di kebun. Walaupun penanaman manggis kini kurang umum dalam era sekarang, tetapi saya tetap menikmatinya dengan sepenuh hati."
Beliau menyatakan bahawa pokok manggis asli dalam kebunnya berumur antara 20 hingga lebih dari 60 tahun, dengan ketinggian yang boleh mencapai antara 20 hingga lebih dari 50 kaki.
Terdapat dua musim menuai setiap tahun, iaitu pada bulan Jun dan Disember. Kuantiti hasil bergantung kepada perubahan cuaca, kadang-kadang dapat mencapai ratusan kilogram dalam satu hari, manakala kadang-kadang memerlukan masa 10 hari untuk mencapai lebih dari 200 kilogram hasil.
Perlu 15 tahun Untuk Berhasil
Teo Cheng Swee mendedahkan bahawa ayahnya mempelajari cara menanam manggis tanpa bantuan guru, dan manggis yang ditanam adalah spesies asli tempatan. Biji manggis adalah benihnya, dan apabila orang memakan isi buahnya, menanam biji tersebut dalam tanah akan menyebabkan pokok muda tumbuh. Walau bagaimanapun, ia memerlukan masa 15 tahun sebelum menghasilkan hasil.
Beliau menyatakan bahawa manggis memerlukan cahaya matahari yang mencukupi dan peredaran udara yang baik. Oleh itu, semasa menanam manggis, setiap pokok manggis ditanam dengan jarak 30 kaki, membentuk pokok manggis yang tersebar tidak padat di sekelilingnya.
"Kawasan kebun yang terlalu gelap boleh menyebabkan pertumbuhan manggis tidak baik, malah mungkin tumbuh tidak besar. Oleh itu, kebun perlu dibersihkan daripada rumput secara berkala dan, baja perlu diberikan satu hingga dua kali sebulan bergantung pada saiz pokok."
Teo Cheng Swee menyatakan bahawa manggis yang ditanam oleh ayahnya bukanlah yang diokulasi, tetapi merupakan manggis asli. Pada masa yang paling rendah, harga manggis per kilogram pernah turun sehingga 60 sen, manakala pada puncak musim menuai, harga belian manggis dapat mencapai RM5 sekg.
Beliau menyatakan bahawa harga belian manggis pada musim ini di kebunnya adalah RM4.50 sekg. Selepas pembelian oleh peniaga buah-buahan, manggis tersebut akan dijual borong ke Johor Bahru dan Kuala Lumpur.
Masalah Monyet Liar Sukar Diselesaikan
Teo Cheng Swee menekankan bahawa oleh kerana kebunnya terletak di kawasan pinggir bandar, sering kali terdapat banyak monyet liar yang berkeliaran dan kerap kali mencuri makanan di kebun. Setiap pokok setidaknya memiliki beberapa puluh buah manggis yang rosak dan dimakan oleh monyet liar.
Beliau mendedahkan bahawa hampir setiap hari ada monyet liar berkeliaran di kebunnya. Beliau pernah melihat jenis monyet dengan wajah merah dan mata berwarna kuning, yang agresif sehingga mengejarnya. Walaupun membawa pisau atau tongkat, mereka tetap tidak dapat dihalau.
"Masalah monyet liar ini sukar untuk diselesaikan kerana mereka hanya takut dengan senjata api, tidak takut dengan pisau atau tongkat sama sekali. Saya pernah mengalami dikejar oleh kumpulan monyet liar sehingga terpaksa segera bersembunyi di dalam rumah warisan yang sudah terabai dan tidak ditinggali."
If you can't see the comments after a few seconds, try reloading the page.