July 08 2023
Sindrom hidroperikardium ayam ialah penyakit maut yang dicirikan oleh efusi perikardial dalam ayam. Permulaan tidak spesifik, dan kadar kematian boleh setinggi 90%. Ia terutamanya memberi kesan kepada ayam pedaging berumur 3 hingga 6 minggu.
Penyakit ini mudah berlaku di kawasan lembap. Apabila pengurusan pemakanan tidak betul, cuaca tiba-tiba berubah, kekurangan zat makanan, daya tahan badan menjadi lemah dan kuasa bakteria dipertingkatkan.
Sindrom hidroperikardium ayam (HPS) ialah penyakit maut yang dicirikan oleh efusi perikardial dalam ayam.
Ia tidak mempunyai ciri pada masa permulaan, tetapi semua ayam di dalam sangkar akan mati. Kadar kematian boleh setinggi 90%.
Patogen Belum Diketahui
Punca penyakit ini mula-mula tercetus di bandar Ankara, Pakistan, jadi ia juga dipanggil penyakit Ankara.
Ia terutamanya menyerang ayam pedaging berumur 3 hingga 6 minggu, dan kadang-kadang berlaku pada ayam ganti dan ayam petelur.
Penyakit ini mempunyai kes sporadis seawal 1985, dan telah merebak ke seluruh Pakistan menjelang 1988, menyebabkan kematian ratusan juta ayam pedaging.
Penyakit ini hampir sama dengan Inclusion Body Hepatitis-Anemia Syndrome (IBH-AS). Lesi autopsi yang paling ketara ialah efusi perikardial, jadi ia secara amnya dipanggil “sindrom hidroperikardium”.
Patogennya masih belum jelas sepenuhnya, tetapi ia didapati berkaitan dengan adenovirus ayam.
Adenovirus terutamanya menyebabkan nefritis, hepatitis badan inklusi, efusi perikardial, dan sindrom penurunan pengeluaran telur.
Adenovirus Adenovirus dibahagikan kepada subtipe I, II, dan III, di mana subjenis III ialah nefritis, sindrom titisan telur, hepatitis badan inklusi, dan sindrom hidroperikardium.
Sindrom hidroperikardium biasanya berlaku secara tiba-tiba pada ayam yang kelihatan sihat dan berumur kira-kira 3 minggu. Malah ayam masih sangat aktif sebelum mati, dan tidak ada morbiditi. Hanya ayam yang mati adalah isyarat kewujudan penyakit.
Kawanan yang berpenyakit mula mati apabila mereka berumur lebih daripada 3 minggu, dan mencapai puncak pada umur 4 hingga 5 minggu. Penyakit ini biasanya berlaku selama 10 hingga 14 hari, dan kadar kematian secara amnya adalah 25 hingga 75%. Ayam yang sakit sangat sensitif terhadap tekanan haba.
Penyakit ini mempunyai keupayaan penyebaran yang kuat, dan ia mudah merebak antara ayam dan ladang ayam. Ayam yang pulih kebal terhadap jangkitan semula.
Sistem imun yang lemah boleh jatuh sakit
Penyakit ini mudah berlaku di kawasan lembap. Apabila pengurusan pemakanan tidak betul, cuaca tiba-tiba berubah, kekurangan zat makanan, daya tahan badan menjadi lemah dan virulensi bakteria meningkat.
Kekurangan vitamin, protein dan mineral, selsema dan lain-lain menjadi punca penyakit ini.
Ayam yang sakit sering mengalami cirit-birit, keluarnya najis bersampel air putih atau lendir hijau dengan berbau busuk, kurang tenaga, bulu longgar, leher dan mata tertutup, belakang melengkung, kepala tersembunyi di bawah sayap, hilang selera makan.
Pada masa yang sama, ayam yang sakit mengalami demam, kerap minum air, sesak nafas, lendir mengalir keluar dari mulut dan hidung, dan sianosis kepala, mahkota, dan pial dapat dilihat sebelum kematian.
Jika ia jenis kronik, ayam yang sakit akan beransur-ansur menjadi kurus, lesu, anemia, pucat mahkota dan janggut, edema dan pengerasan.
Dalam sebilangan kecil kes, arthritis terhad kepada sendi kaki atau sayap dan sarung tendon, dan sendi ayam bengkak dan pincang. Bahan seperti keju bernanah dilihat apabila dipotong, dan terdapat gejala seperti leher bengkok atau bengkak resdung.
Di samping itu, miokardium ayam yang sakit itu lembut, dan terdapat eksudat telus kuning muda di perikardium.
Sebagai tambahan kepada lesi nekropsi jantung yang khas, edema pulmonari, hati berubah warna dan membesar, dan pembesaran buah pinggang dengan tubul buah pinggang yang menonjol sering dilihat. Lesi lain yang kurang biasa termasuk splenomegali, atrofi bursa, sumsum tulang kelabu, lemak badan kuning, dan pendarahan otot.
If you can't see the comments after a few seconds, try reloading the page.