Ladang nanas Goh Jia Ye meliputi kawasan seluas 500 ekar, dan dengan Nanas Josapine yang dihasilkan tidak bermusim, Goh boleh menanam dan mendapat hasil secara bergilir-gilir, oleh itu beliau dapat hasil lebih daripada 10,000 Josapine setiap hari.

Pasaran nanas domestik di Malaysia menghadapi masalah kekurangan bekalan, ini dapat disahkan oleh Goh Jia Ye, seorang penanam yang kebanyakannya menanam Nanas Josapine.

Goh Jia Ye (kiri) mengasingkan ladangnya kepada zon yang berbeza untuk mencapai model pengeluaran dan pemasaran tanpa gangguan setiap hari. Di sebelahnya ialah Gan Sun Kiong, ejen baja tempatan.

 

Asing Ladang kepada Zon yang Berbeza

Ladang nanas Goh berkeluasan 500 ekar. Tambahan pula, dengan Nanas Josapine yang dihasilkan tidak bermusim, ia boleh ditanam dan dihasilkan secara bergilir-gilir, ini membolehkan Goh mendapat lebih daripada 10,000 Josapine setiap hari.

Menurut Kementerian Pertanian, 17,000 pokok Josapine boleh ditanam setiap ekar, tetapi Goh hanya menanam 12,000 pokok setiap ekar bagi memudahkan pengurusan operasi.

Dengan membahagikan ladang kepada kawasan yang berbeza, Goh telah mencapai model pengeluaran dan pemasaran tanpa gangguan harian. Sudah tentu, walaupun lebih daripada 10,000 nanas dihasilkan setiap hari, Goh yang fokus dalam bekalan domestik mengakui bekalannya masih kurang.

Lazimnya, Nanas Josapine boleh dituai selepas 12 bulan selepas sulur dipindahkan. Katanya, sulur dipotong daripada pokok yang berbuah. 

Walaupun Goh Jia Ye menghasilkan lebih daripada 10,000 nanas sehari untuk pasaran domestik, tetapi beliau masih menghadapi masalah kekurangan bekalan.

 

Menurut amalan Goh, pokok induk selepas dipetik akan tumbuh sulur pada pusingan pertama, bilangan 2 hingga 3 pokok, dan sulur pusingan kedua akan tumbuh semula selepas dipotong, dan terdapat juga 2 hingga 3 pokok. 

Selepas itu, walaupun pokok induk masih akan menumbuhkan sulur, tetapi Goh tidak akan menggunakannya lagi, kerana beliau berpendapat kualiti sulur pada pusingan ketiga tidak ideal. 

Selepas memotong sulur pada pusingan kedua, Goh akan menebangkan pokok induk itu dan tanam semula.

Sulur yang dipangkas mengambil masa 2 bulan untuk diusahakan sebelum boleh dipindah ke ladang.

Setiap kali Goh menanam semula, beliau terpaksa menyebarkan abu putih dan serbuk tembaga untuk meningkatkan pengasidan tanah selain pembasmian kuman.

Josapine boleh dituai selepas 12 bulan selepas sulur dipindahkan.

 

Penyimpanan dan Pengangkutan Mendorong Jualan

Penanaman Nanas Josapine Goh adalah berdasarkan pengurusan yang teliti, yang menjadikan buahnya lebih tahan matahari dan tidak perlu memakai topi untuk perlindungan matahari. Walaupun ia melecur, kerugian setiap penuaian hanya 1-2%.

Sebagaimana yang kita tahu, salah satu varieti nanas yang ditanam di Malaysia, MD2 mesti memakai topi dan pelindung matahari, ini meningkatkan keperluan tenaga buruh. Oleh itu, jika tidak perlu tenaga buruh untuk operasi yang berkaitan, penanam secara semula jadi akan lebih santai.

Nanas Josapine Goh juga tahan terhadap penyimpanan dan pengangkutan, pada asasnya 10 hari selepas penuaian, atau bahkan 2 minggu jika disimpan dengan betul.

Kata Goh, banyak buah nanas tidak tahan penyimpanan dan pengangkutan. Dua hari selepas dipetik, hirisan di akar akan mula reput dan tidak dapat dipelihara. Oleh itu, Nanas Josapine keluaran keluarga Goh sangat popular di pasaran.

Buah MD2 tidak perlu cahaya matahari yang banyak, jadi mesti memakai topi dan pelindung matahari. Ini akan meningkatkan keperluan tenaga buruh.

 

Penekanan kepada Pemberian Urea

Goh mampu menghasilkan Nanas Josapine yang berkualiti tinggi, sebahagian besar disebabkan oleh penanaman baja yang mencukupi.

Dalam kerja penanaman baja, Goh kebanyakkan menggunakan urea sebagai bekalan nutrien untuk memenuhi keperluan pertumbuhan nanas. 

Katanya, urea merupakan baja yang mesti digunakan oleh penanam nanas, dan komposisinya mengandungi nitrogen yang tinggi, yang mampu memenuhi keperluan tumbesaran nanas pada peringkat awal. Di samping itu, urea tidak mengandungi bahan berbahaya kepada nanas, dan walaupun ia ditaburkan pada daun, ia tidak akan membawa mudarat kepada tumbuhan, jadi ia lebih mudah digunakan.

Selain urea, Goh juga mementingkan unsur surih. Secara amnya, urea ialah baja berbutir dan ditaburkan di atas tanah, manakala unsur surih yang digunakan oleh Goh adalah terlarut dalam air dan dibekalkan kepada nanas melalui penyemburan daun.

Josapine mempunyai permintaan yang tinggi untuk unsur surih. Jika boron, kuprum, besi, magnesium, zink dan unsur-unsur lain diperolehi, kualiti buah akan meningkat dengan ketara.

 

Goh berkata bahawa beliau akan menyembur baja daun setiap 1 hingga 2 minggu, dan baja daun mesti mengandungi unsur-unsur seperti boron, kuprum, besi, magnesium, zink, dan lain-lain. Selain itu, unsur surih yang digunakan oleh Goh telah disintesis oleh teknologi chelation, yang tidak mudah melekat di dalam tanah, mudah larut dalam air, diserap dengan berkesan dan digunakan oleh tanaman nanas, dan boleh dicampur dengan baja lain tanpa tindak balas kimia untuk mengurangkan kesan baja.

Walau apa pun, Goh berpendapat bahawa selagi tumbuhan itu sihat dan kuat, kesan keadaan iklim yang buruk dapat dikurangkan dengan banyak dan kualiti buah dapat dipertingkatkan.

Pada asasnya, setiap kali pengeluaran Goh, kadar buah A ialah 10-15%, kadar buah B ialah 10-15%, kadar buah C ialah 50%, dan selebihnya adalah buah D dan E.

Sudah tentu, Nanas Josapine adalah sensitif terhadap perubahan iklim, contohnya, jika terlalu kering, berat buah akan berkurangan kira-kira 20%, dan kesan hari hujan tidak begitu besar.

Goh Jia Ye baru-baru ini menanam varieti nanas baru yang belum dinamakan, tetapi pulpanya licin dan manis, dan beratnya boleh lebih besar daripada MD2.

 

Ahli Keluarga Mengusahakan Penanaman

Goh telah menceburi bidang penanaman nanas selama lebih 40 tahun. Ladangnya terletak di Simpang Renggam, Johor. Ayah Goh juga merupakan seorang penanam nanas tempatan yang terkenal.

Goh berkata bahawa ayahnya adalah penanam pertama mengembangkan varieti Moris di kawasan tempatan, dan kemudian beralih kepada Josapine selepas diperkenalkan oleh Kementerian Pertanian. Ayah Goh juga merupakan penanam tempatan pertama yang melabur dalam penanaman Josapine. 

Sama ada Moris atau Josapine, selepas ayahnya mendapat pengeluaran yang stabil, bakat penanaman sekitar telah mengikut jejaknya menceburi bidang penanaman varieti berkaitan.

Dengan kegigihan ayah Goh dalam penanaman nanas, menjadikan mereka pemilik ladang nanas pertama di Malaysia yang memperoleh MyGap.

Kawal Kualiti dengan Ketat

Keluarga Goh mengawal kualiti nanas dengan sangat ketat. Setiap buah ditapis dengan teliti, dan yang gagal mesti dihapuskan. Ini menggalakkan keseragaman saiz keseluruhan buah Josapine yang dihasilkan, yang bermanfaat kepada penuai untuk jualan.

Pada asasnya, mereka menjual nanas berdasarkan gred A, B, C, D, E, yang mana 1.4 kg milik buah A pada harga RM2.5 sekilogram, 1.2 kg milik buah B pada harga RM2.15 sekilogram, 1 kg ialah buah C, RM1.75 sekilogram.

Goh hanya fokus kepada pasaran domestik. Walaupun jumlah pengeluarannya cukup tinggi untuk dieksport, tetapi beliau berpendapat ia sukar dicapai tanpa pembiayaan kerajaan. Ini adalah kerana pengeksport biasanya memerlukan petani membungkus nanas terlebih dahulu. Selepas tiba di destinasi, pembayaran akan berdasarkan tahap kerosakan nanas, yang merupakan beban besar bagi penanam. 

Lagipun, kerosakan yang disebabkan oleh pengangkutan jangka panjang adalah di luar kawalan petani buah, jadi Goh memutuskan untuk membekalkan pasaran domestik sahaja.

Tanah Gambut tidak boleh Dijenterakan

Ladang Goh adalah tanah gambut, yang sesuai untuk penanaman nanas tetapi sukar untuk menjalankan operasi berjentera. 

Beliau berkata, ini berikutan keperluan untuk membina laluan mekanikal di antara ladang, yang mengurangkan bilangan penanaman, selain itu tanah gambut akan tenggelam di bawah jentera jangka panjang. 

Yang terpentingya, kos penyelenggaraan jentera adalah tinggi, malah lebih tinggi daripada tenaga buruh, tiada faedah ekonomi. Dengan ini, dapat difahami bahawa Goh dan penanam tempatan masih bergantung kepada model buruh asing tradisional untuk menguruskan ladang nanas mereka.

Sudah tentu, kekurangan pekerja asing baru-baru ini telah memaksa Goh untuk mengurangkan kawasan penanaman.

Penyelidikan dan Pembangunan Varieti Baru

Baru-baru ini, Goh telah membangunkan varieti nanas yang baru tetapi belum dinamakan. Pulpa varieti ini licin dan manis, beratnya boleh lebih besar daripada MD2, dan yang penting sekali, pulpa tidak akan menyebabkan ketidakselesaan pada lidah selepas makan.

Varieti baru nanas ini mempunyai mata yang istimewa, seperti bentuk berlian. Goh berkata bahawa mata nanas biasanya berwarna hijau gelap sebelum masak, dan menjadi kuning apabila masak, dan semua mata mesti menjadi kuning barulah dikatakan masak sepenuhnya, tetapi varieti baru ini berbeza, asalkan dua baris di akar adalah kuning, buah ini boleh dikatakan masak dan boleh dimakan, ini sangat mengurangkan masa masak.

Walau apa pun, Goh yang berjaya menanam varieti baharu iini masih menjangkakan ia akan mengambil masa tiga tahun sebelum penanaman komersial.